Madeline Saputra is a soprano from Indonesia, currently pursuing her master’s degree in Conservatorium van Amsterdam. She works with a diversity of repertoire from Opera, Oratorio, and Lieder from classical to contemporary music. She has experienced performing European canonical repertoire in a culturally diverse setting and interpretations. Madeline is the co-creator of the project 'Rumah' with Elizabeth, where they actively perform music from Indonesian and Singaporean composers throughout The Netherlands and in Singapore.

Apollon Kalamenios is a Cypriot pianist, violinist, and composer. He is currently finishing his classical piano studies at the conservatory of Amsterdam. Apollon has been a very active musician, collaborating with singers, instrumentalists, but also visual artists. His vision is rooted in bringing music to people as a medium of challenging the canonical works and beliefs of the present. His compositions have been performed in many festivals around the Netherlands, such as Gaudeamus and Wonderfeel, but also in Cyprus, Greece, Finland, the U.S and in Indonesia.

Elizabeth Goh is a classical pianist and writer from Singapore. She is currently a first year Master student at the Conservatorium van Amsterdam with support from the Jacques Vonks Fonds. As a pianist, Elizabeth has an affinity for sharing contemporary and lesser-known repertoire to audiences. She has won prizes in competitions and performs actively both as a solo and collaborative pianist. Elizabeth finds it important to stay curious and search for depth in what she does, which has resulted in creative programming and the exploration of poetry as an extension of her musicality, creating a dialogue with the music she performs.

Marjolein Knottenbelt is een conceptueel kunstenares wiens stijl niet in een woord te vangen is. Ze laat zich inspireren door bestaande objecten en hoe deze eerdere relaties, functies en geschiedenis in zich dragen, maar ziet ook potentie voor andere betekenissen. De spanning tussen deze twee werelden brengt ze naar voren in schilderijen, installaties en mixed media art. Door een bekend beeld in een onconventionele omgeving te presenteren creëert ze een nieuwe ruimte. Het herkennen in combinatie met verwarring van het niet kunnen plaatsen laat ruimte voor reflectie. Tijdens de residentie zal Marjolein zich richten op de vergankelijkheid en materialiteit van (kunst)objecten en de rol die musea en erfgoedinstellingen spelen in de waardering van materiële objecten. Een voorbeeld hiervan zijn haar ‘reversed paintings’, waarbij ze vergeten en achtergelaten schilderijen van andere kunstenaars verzamelt en het onvermijdelijke proces van verval versnelt.

Annabelle Schatteman noemt zichzelf een beeldenmakende schrijver. Elk project dat ze onderneemt, ziet ze als het schrijven van een boek. Ze start met de grote lijnen van een verhaal, en werkt projectmatig en intuïtief naar de ‘zinnen’ toe. Maar dan met beelden die meestal uitmonden in een installatie. Kunstschatten die net wel of net niet de tand des tijds hebben doorstaan, raken haar diep. Tijdelijkheid vindt ze het meest frustrerende en moeilijkst te accepteren concept van het leven. Er is een constante drang om daartegenin te gaan door werk te creëren. Een voorbeeld waarbij deze thema’s samenkomen is haar werk 'Paradise of surrender', waarbij ze 9 sculpturen van ongebakken klei in de zee zette om te zien wat er zou gebeuren als ze blootgesteld werden aan de krachten van de natuur. Het werk van Annabelle tijdens de residentie zal bestaan uit een videoregistratie van haar eigen archeologische opslagplaats waar ze al haar werken die niet verkocht zijn bewaart.

Sara Blokland is een beeldend kunstenaar, onderzoeker en curator op het gebied van fotografie. In haar werk onderzoekt de complexe (machts)relatie tussen fotografie en (post)koloniale culturele geschiedenissen. Haar werk maakte deel uit van verschillende nationale en internationale exposities en is opgenomen in verschillende bedrijfs- en museumcollecties. Ze is maker van verschillende boeken , zoals Van waarde (2008) en de Politiekapel (2009) en werkte als onderzoeker en curator van o.a. het project "Srefidensi" (2015-2017) en "Contemporary Caribbean Perspectives" (2020). Ze geeft les aan verschillende kunstonderwijsinstellingen. Sinds september 2024 is ze research associate bij het Research Center for Material Culture (RCMC) en promovendus aan de Universiteit Leiden.

Janne Groen is een allround performer die constant experimenteert binnen verschillende disciplines om haar persoonlijke ervaringen, ontdekkingen en worstelingen tot creatieve uiting te brengen en te delen met de ander. Dit doet zij voornamelijk door middel van dans, spoken word en muziek. In 2018 heeft Janne de opleiding Artiest Dans Urban opleiding in Arnhem afgerond en in 2022 is zij afgestudeerd aan de opleiding Docent Dans. Janne is actief als freelance danser, choreograaf en docent en is momenteel werkzaam bij Stichting ReDiscoverMe en Stichting de Vrolijkheid. 

Theatergezelschap Gouden Haas schept door middel van theatrale ervaringen ruimte voor reflectie en verdieping. Met voorstellingen, theatrale interventies en podcasts onderzoeken ze de emotionele impact die de klimaatcrisis op ons heeft. Het werk van Gouden Haas bevindt zich op het snijvlak van kunst, ecologie en rituelen. Samen met het publiek wordt geoefend hoe je kunt reageren op de (ecologische) uitdagingen van deze tijd. Een voorbeeld hiervan is de installatie 'De Groene Kliniek’, waarin op een ludieke en tegelijkertijd diepgaande manier ruimte wordt gecreëerd voor de emoties die rondom de klimaatcrisis leven. In de theatrale ruimte probeert Gouden Haas nieuwe vaardigheden en denkbeelden uit, samen met maatschappelijke partners. Zo heeft Gouden Haas onder andere samengewerkt met SoortenNL, Stichting Klimaatpsychologie, Pakhuis de Zwijger, Studium Generale Utrecht, en zijn ze vaste bespelers van Oerol en Karavaan.

Terzij de Horde is een band die in Nederland en internationaal aan de weg timmert binnen het zogeheten Black Metal genre. De band zoekt actief de verbinding met een breder publiek voor reflectie en de zoektocht naar betekenissen. Zo was de band te gast bij Documenta waar het in gesprek ging met het publiek over wat deze muziek met mensen doet, met oog op de emotionele (ont)lading die mensen voelen bij het beluisteren van hun albums en/of het aanwezig zijn bij hun shows. De doorlopende zoektocht naar manieren om in diepere verbinding te staan met het leven, geeft zanger Joost Vervoort aan, is noodzakelijk en urgent. De muziek van Terzij de Horde is intens, en wil ons in staat stellen om te voelen; verdriet, rouw, boosheid, berusting en bovenal het je kunnen verbinden met het leven op aardse, universele, kosmische schaal. Eind 2025 wordt de nieuwe plaat verwacht onder de titel Our breath is not ours alone - waarbij zij verwijzen naar de manier waarop gevoelens en ideeën tussen mensen resoneren, zodat er het gevoel van medeverantwoordelijkheid naar de toekomst toe kan groeien.